انواع سند

تعریف سند در ماده 1248 قانون مدنی بیان گردیده است. واژه سند در واژه نامه های فارسی به معنای نوشته یا متنی است که دین یا طلبی به وسیله آن اثبات می شود؛ اسناد به طور کلی به دو گروه رسمی و غیر رسمی تقسیم می شوند. برای تعریف اسناد رسمی باید به ماده ۱۲۸۷ قانون مدنی و اجتماعیِ کشورمان رجوع نمود. مطابق با ماده مذکور اسناد رسمی اسنادی هستند که توسط مامورین رسمی و به موجب قانون تنظیم و صادر شده باشند. به موجب ماده 1289 قانون مدنی ایران اسناد عادی به اسنادی گفته می شود که رسمی نباشند. به عبارت دیگر اصل بر عادی بودن اسناد است، مگر اینکه صدور آنها به طور رسمی ثابت شود.  
برخی از مهمترین انواع سند ملکی عبارت است از:

سند ملک مشاع

سند مفروز

سند شش دانگ

سند منگوله دار

سند عرصه

سند مالکیت تک برگ

سند مالکیت اعیان

سند وقفی

سند ورثه‌ای

سند المثنی

سند معارض

سند شورایی

سند رهنی

سند وکالتی

سند بنچاق